Διάταγμα κηδεμονίας για 19χρονο για εμπρησμό οχήματος του παππού του

Ένοχο κατόπιν δικής του παραδοχής σε τέσσερεις κατηγορίες, έκρινε το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου τον 19χρονο για τον εμπρησμό οχήματος του παππού του, και εξέδωσε διάταγμα κηδεμονίας για περίοδο δύο ετών από σήμερα.

Οι κατηγορίες αφορούν εμπρησμό κατά παράβαση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε (πρώτη κατηγορία), κακόβουλη ζημιά κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε (δεύτερη κατηγορία), απειλή βιαιοπραγίας κατά παράβαση του άρθρου 91(Α) του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε, και δημόσια εξύβριση κατά παράβαση του άρθρου 99 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε (τέταρτη κατηγορία).

Ανακοινώνοντας την απόφαση του, ο Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου Πανίκος Μιχαηλίδης ανέφερε πως τα γεγονότα τα οποία παρουσιάσθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή που εκπροσωπήθηκε από τον δημόσιο κατήγορο Σίμο Συμεού δεν αμφισβητήθηκαν από τον συνήγορο υπεράσπισης του νεαρού, δικηγόρο Κώστα Σιαηλή.

Αποτιμώντας από τη μια τη σοβαρότητα των αδικημάτων στα οποία ο κατηγορούμενος βρέθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, είπε ο δικαστής, σε συνδυασμό, από την άλλη, με τα ελαφρυντικά και τους μετριαστικούς παράγοντες, έκρινε υπό τις περιστάσεις πως η μόνη αρμόζουσα για τον κατηγορούμενο ποινή είναι η έκδοση διατάγματος κηδεμονίας του άρθρου 5 του Περί Κηδεμονίας και άλλων τρόπων μεταχείρισης αδικοπραγούντων νόμου.

Εξήγησε στον κατηγορούμενο ότι παράλειψη του να συμμορφωθεί με το διάταγμα ή διάπραξη άλλου αδικήματος οδηγεί σε επιβολή ποινής για το αρχικό αδίκημα.

Ο κ. Μιχαηλίδης ανέφερε πως συνακόλουθα αναφορικά με τον κατηγορούμενο εκδίδεται διάταγμα κηδεμονίας για περίοδο δύο ετών από σήμερα.

Ο κατηγορούμενος θα συνεχίσει, όπως είπε, να διαμένει στη διεύθυνση που αναφέρεται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και δεν θα αλλάξει τόπο διαμονής παρά μόνο με την έγκριση του Δικαστηρίου.

Επίσης, θα συμμορφώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου κηδεμονίας με τις υποδείξεις και οδηγίες του Επιτηρητή – Κηδεμονικού Λειτουργού που θα καθοριστεί και ότι δεν θα διαπράξει οποιοδήποτε άλλο αδίκημα κατά τη διάρκεια της ισχύος του παρόντος διατάγματος.

Ο κ. Μιχαηλίδης είπε πως ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες, σημειώνοντας πως το αδίκημα του εμπρησμού τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 14 ετών, το αδίκημα κακόβουλης ζημιάς με ποινή φυλάκισης δύο ετών ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει το ισόποσο των ευρώ σε Λ.Κ. 1.500,00 σεντ ή και τις δύο ποινές, και το αδίκημα της απειλής βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τριών ετών.

Ο δικαστής ανέφερε πως το αδίκημα της δημόσιας εξύβρισης είναι κατά πολύ ελαφρότερο, αφού τιμωρείται με ποινή φυλάκισης ενός μηνός ή με πρόστιμο που δεν υπερβαίνει το ισόποσο σε ευρώ των Λ.Κ.75,00 σεντ ή και τις δύο ποινές.

Πρόσθεσε πως ο εμπρησμός και η απειλή βιαιοπραγίας είναι κακουργήματα, ενώ τα άλλα δύο υπό τιμωρία αδικήματα, πλημμελήματα.

Ο κ. Μιχαηλίδης ανέφερε πως η σοβαρότητα του αδικήματος του εμπρησμού υπογραμμίζεται και μέσα από τη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και πως σύμφωνα με τη Νομολογία οι εμπρησμοί βρίσκονται σε έξαρση τα τελευταία χρόνια.

Αδικήματα εμπρησμού, είπε, διαπράττονται σχεδόν καθημερινά ως μέσο επίτευξης παράνομων στόχων.

Η έξαρση αυτή στη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων επιβάλλει στα Δικαστήρια την υποχρέωση επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε μια προσπάθεια περιορισμού της εγκληματικής δράσης των παρανόμων και προστασίας της ζωής και της περιουσίας πολιτών.

Επεσήμανε ωστόσο πως η σοβαρότητα ενός αδικήματος δεν εμποδίζει το δικαστήριο να επιβάλει εκείνο το είδος της ποινής που κατά την κρίση του τα περιστατικά που περιβάλλουν την υπόθεση και τον αδικοπραγούντα δικαιολογούν.

Είπε πως αποτελεί αξίωμα ότι η ανάγκη για αυστηρή αντιμετώπιση δεν μειώνει την παράλληλη ανάγκη εξατομίκευσης της ποινής σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ώστε αυτή να αρμόζει στις συνθήκες του παραβάτη και να προσιδιάζει στην προσωπικότητα του.

Παράλληλα, ο κ. Μιχαηλίδης είπε πως είναι σαφώς νομολογημένο ότι η εξατομίκευση της ποινής δεν μπορεί να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα ενός αδικήματος ή την ανάγκη πρόσδοσης αποτρεπτικού χαρακτήρα στην τιμωρία.

Ο Δικαστής ανέφερε πως για σκοπούς μετριασμού της ποινής έλαβε υπόψη του το λευκό ποινικό μητρώο του 19χρονου, την άμεση παραδοχή του στο δικαστήριο, τις προσωπικές και οικογενειακές του συνθήκες, όπως αυτές περιγράφονται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, ειδικότερα τα άσχημα παιδικά χρόνια που βίωσε αφού παραμελείτο συστηματικά από τους γονείς του οι οποίοι είχαν σοβαρές δυσκολίες στην άσκηση του γονεϊκού τους ρόλου, και το ότι είναι πατέρας ενός βρέφους ηλικίας 7 μηνών.

Επίσης, το νεαρό της ηλικίας του, ότι κανείς από τους παραπονούμενους δεν έχει παράπονο και ότι αυτοί έχουν συμφιλιωθεί με τον κατηγορούμενο, την πολύ μικρή αξία του επίδικου αυτοκινήτου και ότι το επίδικο αυτοκίνητο στην ουσία και ως εκ των γεγονότων προκύπτει ήταν αυτοκίνητο του κατηγορούμενου, αφού όχι μόνο το χρησιμοποιούσε εξ ολοκλήρου ο κατηγορούμενος, αλλά και γιατί ο παππούς του κατηγορουμένου ήταν ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του.
Ο κ. Σιαηλής, συνήγορος του κατηγορουμένου, αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής, υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας που ετοιμάσθηκε για τον κατηγορούμενο κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου στα πλαίσια αίτησης για νομική αρωγή, η οποία αφορούσε την παρούσα υπόθεση.

Επίσης, επικαλέσθηκε τους ακόλουθους παράγοντες τους οποίους και κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του για σκοπούς μετριασμού της ποινής, όπως το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, την άμεση παραδοχή του στο δικαστήριο, τη συνεργασία του με την Αστυνομία, τις προσωπικές και οικογενειακές του συνθήκες όπως αυτές καταμαρτυρούνται μέσα από την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας , το νεαρό της ηλικίας του, καθώς και το ότι για την παρούσα υπόθεση – όπως είπε- τελεί υπό κράτηση από τις 22.10.2015, ημερομηνία κατά την οποία συνελήφθη.

Αναφορικά με τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, ο εμπρησμός διαπράχθηκε από τον κατηγορούμενο όταν ο τελευταίος αντιλήφθηκε ότι το άλλο μέρος της συμφωνίας, ένα άλλο πρόσωπο και συγκεκριμένα ο μάρτυρας 3 επί του κατηγορητηρίου, τον είχε ξεγελάσει. Το συγκεκριμένο πρόσωπο μετά τη μεταβίβαση του επίδικου αυτοκινήτου στον ίδιο από τον παππού του κατηγορούμενου, ανέφερε στον κατηγορούμενο και εγγονό του ότι το αυτοκίνητο που θα του έδινε στα πλαίσια της συμφωνίας τους, δεν ήταν δικό του, αλλά θα το αγόραζε από τρίτο πρόσωπο.

Ο κατηγορούμενος στο άκουσμα των πιο πάνω, όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο, περιήλθε σε μια κατάσταση που δεν μπορούσε να ελέγξει επαρκώς τον εαυτό του, αφού προηγουμένως κατανάλωσε και χάπια τα οποία είχε αγοράσει από φαρμακείο. Μάλιστα, κατά την επίδικη ημερομηνία παρουσίαζε και τάσεις αυτοκτονίας. Είναι δε υπό αυτές τις συνθήκες που διέπραξε τα υπό τιμωρία αδικήματα.

Όπως ανέφερε στην απόφαση του ο Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, προς επίρρωση των ισχυρισμών του αναφορικά με την ψυχοπνευματική κατάσταση υπό την οποία τελούσε ο πελάτης του κατά τον ουσιώδη χρόνο, ο κ. Σιαηλής παρουσίασε τη δήλωση του Αστυνόμου Νίκου Ιωάννου, η οποία προοριζόταν να παρουσιασθεί στο Δικαστήριο προς υποστήριξη αιτήματος της Αστυνομίας για έκδοση διατάγματος προσωποκράτησης του κατηγορουμένου ως υπόπτου τότε.

Σύμφωνα με το εν λόγω τεκμήριο, ο κατηγορούμενος μετά τον εμπρησμό βρέθηκε από την Αστυνομία να στέκεται σε παράθυρο στον δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας όπου βρίσκεται το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει και να φωνάζει ότι θα αυτοκτονούσε.

Ακολούθως ανέβηκε στην οροφή του κτιρίου από το μπαλκόνι και στη συνέχεια ειδοποιήθηκε ο διαπραγματευτής της Αστυνομίας, ο οποίος κατάφερε να πείσει τον κατηγορούμενο να κατέβει από το κτίριο, αλλά μετά από αρκετή ώρα. Ο κατηγορούμενος συνελήφθη, πλην όμως δεν κατάφερε να ανακριθεί αμέσως λόγω του ότι είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα ηρεμιστικών χαπιών.

Υποδείχθηκε, επίσης, ότι το επίδικο όχημα ναι μεν ήταν εγγεγραμμένο επ’ ονόματι του παππού του κατηγορούμενου, πλην όμως ο μόνος που το χρησιμοποιούσε ήταν ο κατηγορούμενος.

Ο κ. Σιαηλής, επικαλούμενος τα πιο πάνω ελαφρυντικά, κάλεσε το Δικαστήριο να αντιμετωπίσει τον 19χρονο και πελάτη του με κάθε δυνατή επιείκεια.

Εισηγήθηκε δε ότι σε περίπτωση που το Δικαστήριο προσανατολίζεται σε επιβολή ποινής στερητικής ελευθερίας, συντρέχουν ικανοποιητικοί λόγοι για να διατάξει την αναστολή της έκτισης της.

(ΚΥΠΕ/ΚΠ/ΡΑΓ)