Η κοινότητα Χολετριών κήδεψε την Ρεβέκκα Δημοσθένους
Η κοινότητα Χολετριών κήδεψε το περασμένο Σάββατο 18 Ιουνίου την ηρωομάνα Ρεβέκα Δημοσθένους. Μια γυναίκα που η ζωή της και η ζωή των παιδιών της συνδέθηκαν τραγικά με την ιστορία του τόπου μας.
Τα αιματηρά γεγονότα της Τουρκοανταρσίας και των διακοινοτικών ταραχών που έμελλε να εκκολάψουν και την απαρχή των δεινών της πατρίδας μας σημάδεψαν μια για πάντα την ζωή τους. Η Ρεβέκκα γεννήθηκε το 1926 στα Χολέτρια και παντρεύτηκε τον Δημοσθένη Περικλέους από την Τραχυπέδουλα. Απέκτησαν τρία παιδιά δύο αγόρια και ένα κορίτσι, τον Περικλή, τον Μιλτιάδη και την Σούλα.
Τρία παιδιά τα οποία όμως ο Δημοσθένης δεν πρόλαβε να τα ζήσει και να γευτεί την χαρά και την ευτυχία τους. Το νήμα της ζωής του, κόπηκε πρόωρα μόλις στα 32 του χρόνια.
Ο Δημοσθένης ένας φιλήσυχος και άκακος άνθρωπος πήγε με τα δυο του γαϊδουράκια στο δάσος του Ζυριπηλλή για να μαζέψει ξύλα. Ήταν οι εποχές που το κάθε σπίτι είχε το δικό του φούρνο στην αυλή που άναβαν ξύλα για να ζυμώσουν ψωμιά. Αυτό έπραξε το πρωινό του Φλεβάρη του 1965 και ο Δημοσθένης Περικλέους. Τούρκοι σωβινιστές από το γειτονικό χωριό της Σταυροκόννου αναίτια τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν αφήνοντας τρία ορφανά και μια νέα γυναίκα χήρα.
Είχε προηγηθεί μια ανόητη πράξη ενός Eλληνοκύπριου που πυροβόλησε και σκότωσε σε γάμο Τουρκοκυπρίων στην Κολώνη της Πάφου ένα παρανυμφάκι. Οι Τούρκοι ζητούσαν εκδίκηση. Δυστυχώς σκότωσαν ένα εντελώς αθώο και άκακο άνθρωπο, ένα καλό οικογενειάρχη που σε τίποτα και ποτέ σε κανένα κακό δεν έκανε, που σε τίποτα δεν έφταιξε. Με την ενέργεια τους αυτή οι σοβινιστές έκτισαν ακόμα ένα χαλίκι στο τοίχος του μίσους και της καταστροφής που έμελλε να έλθει εννέα χρόνια αργότερα στο τόπο μας.
Η Ρεβέκκα στάθηκε και μάνα και πατέρας στα τρία της παιδιά. Μπήκε στο μεροκάματο, στο χωράφι για να σπείρει και να θερίσει, στο αμπέλι για να το καλλιεργήσει και να το τρυγήσει αλλά και τα βράδια, με ένα βελόνι στο χέρι για να ράψει και να μπαλλώσει ρούχα. Εργαζόταν τίμια μια ζωή για να αναθρέψει τα τρία ανήλικα της παιδιά, να τα μορφώσει και να τα αποκαταστήσει στην κοινωνία.
Ευτύχησε στα 90 της χρόνια να τα δει αποκαταστημένα και αυτά να την αγαπούν και να την τιμούν αλλά και να της χαρίσουν εγγόνια που την έκαναν να είναι ευτυχισμένη.
Αυτή ήταν η Ρεβέκκα Δημοσθένους Περικλέους που άφησε ένα όνομα για το οποίο τα παιδιά της, ο Περικλής, ο Μιλτιάδης και η Σούλα αλλά και τα εγγόνια της μπορούν να νοιώθουν περήφανοι.
Του Νεόφυτου Παπαλαζάρου