Μ. Δημητριάδης : Προσβλέπουμε σε μια βιώσιμη λύση και σ΄ ένα ενιαίο και σύγχρονο Ευρωπαϊκό Κράτος
Οφείλουμε να πράξουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό, για να απαλλάξουμε τον τόπο μας από τα δεσμά της κατοχής της μισής μας πατρίδας, οφείλουμε να δώσουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεών μας για να πετύχουμε την επανένωση της πατρίδας μας. Το οφείλουμε στους ήρωες μας, που έδωσαν τη ζωή τους για μια πατρίδα ελεύθερη. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα τιμήσουμε τη θυσία τους, διασφαλίζοντας τις προοπτικές, για να παραμείνει ο Κυπριακός Ελληνισμός ασφαλής στη γη των πατέρων του, ανέφερε ο Υπουργός Μεταφορών Επικοινωνιών και Έργων Μάριος Δημητριάδης μιλώντας στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα Γιαννάκη Ταλιώτη στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στη Γεροσκήπου .
Σαράντα ένα χρόνια κατοχής, συνέχισε , είναι υπερβολικά πολλά, λέγοντας πως έφθασε επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για να τερματιστεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση, η οποία συντελεί στην παγίωση των τετελεσμένων της κατοχής, το ξεπούλημα των ελληνοκυπριακών περιουσιών στην κατεχόμενη πατρίδα μας και την αύξηση του εποικισμού.
Προσβλέπουμε είπε, ” σε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση, σε ένα ενιαίο και σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, που να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και να δίδει την ίδια ώρα τη δυνατότητα της προοπτικής και του μέλλοντος”.
O κ. Δημητριάδης κάλεσε σε συστράτευση , για να δημιουργήσουμε μια Κύπρο απαλλαγμένη από τα λάθη του παρελθόντος, μια Κύπρο της ειρήνης, της σταθερότητας, της ευημερίας και της προκοπής, μια Κύπρο, όπως την ονειρευτήκαμε και την οραματίστηκαν όλοι όσοι έδωσαν τη ζωή τους για αυτήν.
Αναφερόμενος στον ήρωα Γιαννάκη Ταλιώτη ο Υπουργός Μεταφορών είπε πως ο Γιαννάκης Ταλιώτης όχι μόνο δεν κρυβόταν στο σκοτάδι, αλλά ως γνήσιος ήρωας, βρέθηκε στην προμετωπίδα του χρέους και της προσφοράς, όταν δέχθηκε το κάλεσμα από την πατρίδα τον Αύγουστο του 1964.
Έπεσε μαχόμενος στην κορυφογραμμή των Κοκκίνων και του Παχύαμμου, κατά την τουρκική επιδρομή, που ακολούθησε τις διακοινοτικές συγκρούσεις, στρατεύτηκε στους αγώνες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας από πολύ νωρίς, από την εφηβεία του, ενώ η σύντομη ζωή του μοιάζει μυθιστόρημα, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο πατριωτισμός και η λεβεντιά του νεαρού ήρωα.
Όπως αναφέρθηκε από τον κ. Δημητριάδης ο Γιαννάκης Ταλιώτης μόλις 16 χρονών εντάσσεται στους λόχους εθελοντών, για αντιμετώπιση της πρώτης απόπειρας των ακραίων στοιχείων της τουρκοκυπριακής κοινότητας να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της διχοτόμησης.
Ο έφηβος Γιαννάκης Ταλιώτης λαμβάνει μέρος σε όλες τις μάχες της Πάφου όπου και διακρίνεται. Αλλά η δράση του δεν σταματά εκεί. Μαζί με τον αδελφό του Νίκο Ταλιώτη είναι από τους πρώτους που κατατάσσονται στον εθελοντικό λόχο, υπό τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη, στους λόφους της Τηλλυρίας, για να ανακόψουν την επιχειρούμενη από τους Τούρκους, επέκταση του θύλακα Κοκκίνων-Μανσούρας-Λεύκας.
Από τις 5 ως τις 8 Αυγούστου 1964 στους δύσβατους λόφους των Κόκκινων και της Μανσούρας, γράφονται σελίδες ηρωισμού και αυταπάρνησης. Σε συνθήκες πείνας και δίψας, κάτω από τον καυτό ήλιο οι εθελοντές αποκρούουν με επιτυχία αλλεπάλληλες προσπάθειες των Τούρκων να δημιουργήσουν ένα ευρύ προγεφύρωμα.
Μόνο όταν δυνάμεις της νεοσύστατης τότε Εθνικής Φρουράς έρχονται να τους αντικαταστήσουν, οι εθελοντές μαχητές αποσύρονται στον Παχύαμμο, για λίγη ανάπαυλα. Ωστόσο, και στη δεύτερη γραμμή του πυρός, δέχονται τις ανελέητες επιθέσεις της τουρκικής αεροπορίας, που ανενόχλητη επιτίθεται αδιακρίτως σε μάχιμους και αμάχους.
Ο Γιαννάκης Ταλιώτης συνεχίζει να μάχεται. Το πολυβόλο του κροταλίζει για ώρες εναντίον των τουρκικών αεροπλάνων και θα σιγήσει μόνο, όταν μια σφαίρα μυδραλίου των αεροπλάνων τον βρίσκει στην καρδιά. Τα βουνά της Τηλλυρίας, γίνονται ο τόπος της θυσίας του υπέροχου δεκαεξάχρονου έφηβου αγωνιστή, ο οποίος περνά στο πάνθεο των ηρώων.
Τέλος ο κ. Δημητριάδης αναφέρθηκε και στην επισήμανση στην οποία είχε προβεί ο Αμερικανός συγγραφέας Joseph Heller ότι «Οτιδήποτε αξίζει να πεθάνεις για αυτό, αξίζει επίσης να ζήσεις για αυτό».
Μετά το πέρας του μνημόσυνου έγινε κατάθεση στεφάνων και αγώνας δρόμου εις μνήμη του ήρωα Γιαννάκη Ταλιώτη από το Σωματείο δρομέων « Περικλής Δημητρίου».
Ο πρόεδρος του Σωματείου «Περικλής Δημητρίου» Σωκράτης Σωκράτους ανέφερε σε δηλώσεις του στο πλαίσιο του αγώνα πως το Σωματείο «Περικλής Δημητρίου» σε συνεργασία με το Δήμο Γεροσκήπου διοργάνωσε αγώνες δρόμου, σημειώνοντας πως ο μεγαλύτερος δρομέας γεννήθηκε – όπως είπε το 1945 και ο μικρότερος το 2003.Επίσης συνέχισε το Παγκύπριο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου « Περικλής Δημητρίου» δέχτηκε εισφορές για θεραπεία 18χρονου έφηβου μέλους του Σωματείου. Συνεχάρη επίσης τους 60 αθλητές που συμμετείχαν στους αγώνες δρόμου από όλη την Κύπρο, όπως από Λεμεσό, Λάρνακα , Λευκωσία Πάφο και Πιτσιλιά.
Αξίζει να αναφερθεί πως το Σωματείο «Περικλής Δημητρίου» που συστάθηκε το 1987 συμπληρώνει φέτος 28 χρόνια ζωής.